Bir zamanlar şehir meydanlarının vazgeçilmezleri, kentin demirbaşları ayakkabı boyacıları, geleneği devam etse de işleri eskisi gibi olmuyor. Eskiden her köşe başında görülen ayakkabı boyama tezgahları, şimdilerde ise sadece şehrin kalabalık yerlerinde birkaç tane bulunuyor. Geçmiş yıllardaki gibi ‘boyayayım mı abi’ sesleri de artık duyulmuyor.
Haber- Emrah Birgül
Mersin’de ayakkabı boyacıları, sabahın erken saatlerinde açtıkları tezgahlarda müşteri bekliyor. Mersin’de, 25 yıldır ayakkabı boyacılığı yapan Sedat bilmez, baba mesleğini devam ettiriyor. Ayakkabı boyamanın bir kültür işi olduğunu söyleyen Bilmez, “Bu kültür şimdi yok olmuş. Buraya ayakkabı boyatmaya gelen adamlar Mersin’in eski adamları. Eskiye göre kıyaslarsak iş olmuyor. Çünkü ayakkabı sektörü değişmiş. Eskiden genelde hep kundura giyilirdi. Şimdi gençlerin çoğu spor ayakkabı giyiyor. Kültür değişince meslek öldü. Şimdiki gençlerde ayakkabı silme, temizleme alışkanlığı yok. Eskidi mi direk atıyor, yenisini alıyor. Yani burada boyama işi kalkıyor” ifadelerini kullandı.
“MÜŞTERİ GELMEZSE AKŞAMA KADAR OTURUYOR”
Ayakkabı boyacılığı yaparak bir ev sahibi olmanın hayal olduğunu ifade eden Bilmez, “Ayakkabı boyayıp da bir şeyin sahibi olmak falan hikaye yani. Benden evvel babam ayakkabı boyacısıydı. Ben daha önce başka bir iş yapıyordum, 2016’da emekli oldum. Babam vefat edince geldim babamın yerine oturup çalışıyorum. Bekliyoruz öyle, müşteri gelince boya yapıyoruz. Gelmezse de akşama kadar oturuyoruz. 45 yaş üstü ayakkabı boyama kültürünü biliyor. 45 yaşın altıdakiler ise tek tük gelip boyatıyor. Birde işler bu nedenle de biraz düştü. Buraya gelen 45 yaş üstü vatandaşlar, geçim sıkıntısı yaşadıkları için ayakkabı boyatacağına karnını doyurmak istiyor. Yani gıda, temel bir ihtiyaçtır. İlk önce karnını doyurur insanlar daha sonra ayakkabısını boyar. Ayakkabı boyamak zevk işi, mecburi değil. Ama karnını doyurmak mecburidir” şeklinde konuştu.
“AYAKKABISINI BOYATACAK BİR GENCİ GÖREMEZSİNİZ”
Başka bir ayakkabı boyacısı Ramazan Kavuncuoğlu ise, “İş olursa yapıyoruz, olmazda oturuyoruz. Bizim sektör bitti yani. Eskiden her köşe başında bir ayakkabı boyacısı görürdünüz. Şu anda öyle bir şey yok. Nedeni bu meslek artık önemi yitirdi. Çünkü kundura giyen kimse kalmadı. Ayakkabı boyacılığı, zamana direnemeyen meslekler arasında. Ayakkabısını boyatacak bir genci göremezsiniz. Gelen kesim ise hep emekli yaşlı kişilerdir” diye konuştu.
|
Yorumlar (0)
