Kişilerin yaşadığı ruhsal ve fiziksel ıstırapların bir kısmı affedememekten kaynaklanıyor. Kişi gerek kendisini gerekse bir başkasını affettiğinde o olayla ilgili zihinsel meşguliyeti ve bu meşguliyet sonucu yaşadığı hırpalanma sona eriyor. Yaptığımız davranışların, söylediğimiz sözlerin, niyetlerimizin ve amellerimizin hepsinde düşünerek karar veririz. Bazen karar alırken hırslarımız, kıskançlıklarımız, nefretlerimiz sağlıklı karar almamızı engeller. Bu netice de aldığımız kararlar ve yaptığımız işlerde ileri de pişman olacağımız durumlara yol açar. Ve bunun neticesinde sağlıklı düşündüğümüz de pişmanlıklar başlar. Ve karşı tarafın bizi affetmesini isteriz. İnsan yaratılış itibari ile hata yapan bir canlıdır. Yaptığı hatanın farkına varabilme ve af dileyebilme kudretine de sahiptir. Af dilemek, yaptığı işin yanlış olduğunu kabul etmek, bir erdemdir. Affetmek kendiliğinden olmayan, yani bilinçli olarak yapılan, planlı bir süreçtir. Tamamıyla bir seçimdir. Affetmeyi seçmek, öfke, acı, üzüntü, kızgınlık, kin, nefret gibi duygulardan kurtulmamıza ve iyileşmemize yardımcı olur. Öfke bizi küçültürken, nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların güzel yanlarını görmemizi engellerken, affetmek kendi potansiyelimizin ötesine doğru gelişmeye ve kendimizi gerçekleştirmeye götürür. Birini veya birilerini tamamen affettiğimizde sevgi ile dolu, sakin neşeli, daha mutlu ve huzurlu bir yaşam tercih etmiş oluruz. Affetmek yapılanları onaylamak, hoş görmek değildir.. Yapılanları önemsiz farz etmek, örtbas etmek, yapılanların kotu olduğunu geçersiz farz etmek ya da o kişinin haklı olduğunu zannetmek de değildir.. Tam tersi "yapılanlar kotuydu.. İncitti " diyerek sevgiyle bağışlamaktır affetmek. Kin ve kavga insana kötülükten başka bir şey vermez. . Kişinin kendi iyiliği için geçmişi bırakması ve herkesi affetmesi iyileşme için şarttır ve mutluluk yolculuğunun başında yapmamız gereken ilk eylemdir. Her şeyin malzemesi düşüncedir, kişi inandıktan ve istedikten sonra düşüncelerini sevgiyle değiştirebilir. Bazen karşı tarafta öfke, güvensizlik ve samimiyetsizliğe sebep oluruz. Böyle bir durumda her iki taraf da olumsuz duygular içinde acı çekerek birbirlerinden uzaklaşırlar ve bazen de ölünceye dek bir araya gelmezler. Çünkü taraflar için barışmak yerine haklı olmak konusunda ısrar etmek ve bunu kanıtlamaya çalışmak ilişkiden daha önemli bir hal almaya başlar. Bazen affetmekte zorlanırız. Affetmek bazen dünyanın en zor şeyi olabilir ama biraz gayret ederseniz bunun sizi iyileştirip ve özgürleştirdiğini görebilirsiniz. Yapılan birçok araştırma bu görüşü desteklemektedir. Sevgiyle Kalın. Esenlikte Yaşayın. Mustafa Mızrak / Gazeteci / Yazar